-
1 przemilcz|eć1
pf — przemilcz|ać impf (przemilczysz, przemilczał, przemilczeli — przemilczam) vt 1. (świadomie zataić) to leave [sth] unsaid, to pass over [epizod, fakt]- pisząc życiorys, przemilczał swój udział w powstaniu in his CV he omitted a. failed to mention his participation in the uprising- przemilczenie poważnych zagadnień the concealment of major a. serious issues2. książk. (zignorować) to pass [sth] over, to turn a deaf ear to [zaczepki, uwagi, krytykę]- krytyka przemilczała książkę the critics ignored the book totallyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przemilcz|eć1
См. также в других словарях:
przemilczenie — n I 1. rzecz. od przemilczeć Przemilczenie poważnych zagadnień. 2. praw. «sposób nabycia prawa wskutek niewykonania tego prawa przez uprawnionego (np. nie odebrane w określonym czasie rzeczy przechodzą na własność państwa)» … Słownik języka polskiego